همه خفتند به غير از من و پروانه و شمع قصّه ما دو سه ديوانه دراز است هنوز

عماد خراساني

ناليدن بلبل ز نوآموزي عشق است هرگز نشنيديم ز پروانه صدايي

حزين لاهيجي

بيهوده نيست گرية بي اختيار شمع آبي بر آتش دل پروانه مي‌زند

صائب تبریزی

نمي‌دانم كه از ذوق كدامين داغ او سوزم به آن پروانه مي‌مانم كه افتد درچراغداني

قاسم كاشي

بال پروانه اگر پاس ادب را مي‌داشت شمع پيراهن فانوس چرا مي‌ پوشيد

صائب تبریزی

ز آن شعله‌ها كه از دل پروانه سركشيد روشن نشدكه شمع دراين انجمن كجااست

صائب تبریزی

به پايان تارسديك شمع صدپروانه مي‌سوزد شعارحسن تمكين،شيوة عشق است بي باكي

صائب تبریزی

آخر اي ماه جهانتابم چه كم گردد ز تو گر شبي پروانة شمع شبستانت شوم

سلمان ساوجي

اگر صد بار سوزي باز برگرد سرت گردم نيم پروانه كز يك سوختن در دست و پاافتم

نظيري نيشابوري

عاشق و انديشة بوس و تمنّاي كنار بهر غيرت شمع آتش مي‌زند پروانه را

صائب تبریزی

حسن وعشق پاك راشرم وحيادركارنيست پيش مردم شمع در بر مي‌كشد پروانه را

صائب تبریزی

به دوست نامه نوشتن شعار بيگانه است به شمع نامة پروانه بال پروانه است

صائب تبریزی

شيوة مردان نباشد عشق پنهان باختن كمتر از پروانه نتوان بود درجان باختن

همام تبريزي

كسي عاشق شودكزآتش سوزان نپرهيزد به راه عشق نتوان بودن از پروانه‌اي كمتر

ماني شيرازي

نه هرخامي زپايان شب عاشق خبر دارد كه فصل آخر اين قصّه را پروانه مي‌داند

باستاني پاريزي

از تو با مصلحت خويش نمي‌پردازم همچو پروانه كه مي‌سوزم و در پروازم

سعدي

سالها شمع دل افروخته و ســـوخته‌ام تا ز پروانه كمي عاشقي آموخته‌ام

شهريار

پروانه وش از شوق تو در آتشم امشب مي‌سوزم و با اينهمه سوزش خوشم امشب

شهريار

پروانه به يك سوختن آزاد شد از شمع بيچاره دل ما است كه در سوز و گداز است

وصال شيرازي

پروانه ز من شمع ز من گل زمن آموخت افروختن و سوختن و جامه دريدن

نيلي ترك

پروانه‌ام و عادت من سوختن خويش تا پاك نسوزم دلم آسوده نگردد

وحشي بافقي

شبي پروانه‌اي ديدم ميان شعله شمعي حسد بردم بر احوالش كه خوش‌مستانه مي‌سوزد

علي اشتري

افروختن و سوختن و جامه دويدن پروانه ز من شمع ز من گل ز من آموخت

طالب آملي

من نمي‌گويم سمندر باش يا پروانه باش چون به فكر سوختن افتاده‌اي‌ مردانه باش

مرتضي قليخاني

ما و پروانه و بلبل همه خويشان هميم چشم بد دور كه يك جمع پريشان هميم

ميرزا همت

شب شمع يك طرف رخ جانانه يك طرف من يك طرف در آتش و پروانه يك طرف

رفعت سمناني

با ما بگو رضاي تو گر در شكست ما است پروانه‌ايم و سوختن مـا به دست ماست

دبيري كابلي

شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع آتشي در دلش افكندم و آبش كردم

فرخي يزدي

تا سحر شمع و من و پروانه با هم سوختيم آنكه بر مقصود نائل شد سحر پروانه بود

سيري

ديدي كه خون نــــــا حق پروانه شمع را چندان امـــــان نداد كه شب را سحر كند

حكيم شفائي

شعارحسن تمكين،شيوة عشق است بيتابي به پايان تارسديك شمع،صدپروانه مي‌سوزد

صائب تبریزی

سوخت پروانه گر از شمع، به ما روشن كرد كه رخ افروختگان دوست گدا زند همه

فرخي يزدي

حسني كه كامل افتاد ايجاد مي‌كند عشق هر قطره رنگ اين شمع پروانه دگر شد

صائب تبریزی

دلبر بي‌خشم و كين گلبن بي‌رنگ وبو است دلكش پــــــروانه نيست شمع نيفروخته

كليم كاشاني

بوي گل امشت ز دود شمع مي‌آيد، مگر بلبل اشكي بر سر خاكستر پروانه ريخت؟

حاذق گيلاني

بنشسته و جز شمع كسي پيشش نيست پروانه بيا كه روز روز من و تست

راضي اصفهاني

اي شمع بزم! دوش چرا مي‌گريستي؟ پروانه عاشق است تو سر گرم كيستي؟

ابدال اصفهاني

پروانه های زیبا

در فصل دل انگیز بهار، به منظور تماشای زیبایی های طبیعت و دیدن چهره روح بخش گل و گیاه، اگر روزی به دامن صحرا و بستان قدم بگذاریم، پروانه های کوچکی با پر و بال خوش خط و خال را می بینیم که روی گل ها و گیاهان می نشینند و رونق خاصی به گلزار طبیعت می بخشند.

پروانه ها انواع بسیار گوناگونند که بیش از یکصد هزار نوع آنها شناخته شده اند. تماشای پولک های بال پروانگان با میکروسکوپ شگفتی آور و تحسین برانگیز است. زیرا این پولک ها در عین حال که بسیار ریزند، دندانه های بسیار منظمی دارند که با یکدیگر جفت شده اند. این دقت ها که در آفرینش هستی به کار رفته است، این نکته اساسی را به ما می آموزد که هیچ موجودی بدون نظم و حساب آفریده نشده است. این پولک های مخمل باف، افزون بر اینکه بال ها را نیرومند می سازد، رنگ های جالبی به پروانه ها می دهد و زیبایی خاصی به آنها می بخشد. بعضی از پروانه ها بوی خوش و مطبوعی دارند که چون عطر سیب و گل بنفشه، نشاط آور و روح انگیز است. آفریدگار جهان، این موجودات ظریف را به ابزارهای خاصی مجهز گردانیده است. پیکر کوچک پروانه، هزاران، ماهیچه دارد تا تمام حرکت هایشان با سهولت کامل انجام گیرد پروانه ها، مانند مورچه و زنبور عسل بیش از هزاران چشم دارند و گاهی تعدادآنها به هفده هزار می رسد هریک از پاهای پروانه، از پنج قسمت ساخته شده است که در هر قسمتی ماهیچه های فراوانی وجود دارد و به همین جهت، تمام حرکت ها به آسانی انجام می شود. روی هر یک از پاهای پروانه، چند سیخک هست که به کمک آنها به گلها و برآمدگی ها می آویزد و نمی لغزد. تنوع رنگ آمیزی پروانه ها باور نکردنی است. یکی از زیباترین و رنگارنگ ترین آنها، پروانه کوچک «غزال چشم» است. این پروانه آن قدر زیبا و خوش خط و خال است که بیننده را غرق شگفتی می سازد. یکی دیگر، مهتاب نام دارد و آن دیگری «امپراتور زرد» که پیکرش در روشنی چون پارچه ای زرین می درخشد. پروانه ای دیگر که با نام «هفت رنگ» مشهور است بال های سایه دار و قهوه ای مایل به زرد این پروانه، نقطه ها و موج های سیاه زیبایی دارد و بقیه پروانه های عالم که هر یک از دیگری زیباترند و به نام های گوناگونی خوانده می شوند. دقت در هر یک از آنها بر ما ثابت می کند که به حقیقت، عالم طبیعت آفریدگاری دارد که برنامه های حکیمانه ای برای تکامل انواع موجودات تنظیم کرده است. به راستی که باید در ستایش آفریدگار چنین گفت:

سعدی

پیام متن:

1. با دقت در ساختمان و جسم پروانه ها و دیدن زیبایی باله ها و گونه گونی آنها، به خالقی قادر و توانا پی می بریم؛

2. وجود نظم و حسابگری در خلقت تمام موجودات هستی؛

3. ناشناخته های موجودات برای بشر، دلیل بر کوچک شمردن آنها نیست.

مقدمه:

پروانه ها و بیدها زیباترین موجودات در سلسله جانوران هستند.پروانه ها زیباترین و با وفا ترین دوستان گلها به شمار می آیند و آن ها را جواهر پرنده می گویند^.پروانه ها با رنگ آمیزی چشم گیرشان و روش زیبایی که با ظرافت از گلی به گلی نقل مکان می کنند، مورد علاقه حشره شناسان غیر حرفه ای در هر سنی هستند.پروانه ها نسبت به سوسک ها از نظر تعداد دومین هستند .پروانه ها متعلق به راسته ی پولک بالان هستند.بیش از 160000 گونه پروانه شناخته شده اند^.پروانه ها در سراسر دنیا یافت می شوند.چند گونه ساکن مناطق زیر قطب هستند . گونه های بسیاری در مناطق معتدل زندگی می کنند.در مناطق گرمسیری پروانه ها فراوان ترین نوع،بزرگ ترین اندازه و درخشنده ترین رنگ آمیزی را دارند.